Yıkıntılarımın arasından geçtim ben,

Umutlarımın paramparça olmasını seyrettim,

Bir kış gecesi gömdüm hayallerimi,

Cümlelerim buz tutmuşken yazdım tüm şiirleri,

Kelimeler parçalandı kalemimin ucunda,

Sözcükler saplandı yüreğime,

Seni anlatmaya çalışırken yokluğa çıktı her sokak,

Her şiir bir ölümdü yokluğunda, 

Eksik bile az kalıyordu anlatmaya,

Katili oldum hikayelerin,

Sürgün edildim tüm masallardan,

Ben katili oldum her cümlenin, parmaklarımda yazılmayan kelimelerin kanı,

Ben kendimi kaybettim seni aradığım yollarda,

Seni beklediğim duraklar buzlarla kaplandı,

Sahte dedim, yalan dedim sana benzemeye çalışan hayata,

Kelimelerden köprüler yapamıyormuş insan,

Yıkıyormuş önüne çıkan ne varsa, kırıyormuşum hep kendimi,

Bir şarkı çalıyor, ben görmüyorum gözlerini,

Ne kadar da anlamsız notalar,

Bir fırtına var şiirlerde,

Gemiler alabora, kelimeler yüzme bilmiyor,

Yağmur yağıyor, gözlerim sel altında,

Kırıyorum tüm saatleri, sensiz geçen her anı,

Sensizliği cümlelerle doldurmaya çalıştıkça eksiliyorum,

Mevsimler bile yalan söylüyor şimdi,

Leyleklere inanıp bahar geldi sanıyorum, çiçeklere emanet ediyorum umutları,

Bir rüyaysa yaşadıklarım ben uyanmak istemiyorum,

Sen rüyalarımın tek gerçeği oluyorsun, bense kovuluyorum tüm düşlerden,

Bir adım uzaklaşırsan kuruyor tüm çiçekler

Güneş başka batıyor bu gün,

Gökyüzü kırmızıya çalıyor,

Renkler bir yalanın başrol oyuncuları,

Çok sesli bir şarkı çalıyor yalnızlığı anlatan,

Sarhoş günleri istemiyorum daha fazla,

Ellerini kat bu şiire, gözlerinden yıldızlar dökülsün,

Adı aşk olsun sana yazılan her satırın,

Gel tut ellerimden yoksa ben kaybolurum, giderim ıssız sayfalara doğru,

Sen rüyalarımın tek gerçeği, ben uyanmak istemiyorum,

Kat şimdi kendini bana, ölü doğmasın şiirler,

Bir fırtına var içimde sebebi sen, sonucu sen,

Bir şiir var içimde her cümlesi sen...

Cecem