Bir yolun sonundaydım,

Çıkmazlarla çevrili sokaklar sonlara gebeydi,

Her adım beni senden uzaklaştırıyordu,

Hiçbir şeyi bilmeyen ben yokluğunda kabuslarla yuzleşiyordum,

Ellerimde hayallerimin kanı,

Yüreğimde derin bir sızı,

Kalemimden damlayan kan, kelimelerden sızan gözyaşı, 

Cansız şiirler yaşama dönmek için gelişini bekliyordu,

Ben benzin döküp yakacaktım şiirleri, 

Silip atacaktım sensiz kaç cümle varsa, 

Bahar geldi, sen geldi bir anda, 

Sonlar başlangıç oldu, 

Kelimelerimin arasında çiçekler büyüdü, 

Yüreğim bir gül bahçesi, 

Beklemenin sonu sen olunca acıları hissetmiyor insan, 

Yüreğime saplanan kelimelerden şiirler yazdım, 

Sustuklarımla doldurdum beyaz sayfaları, 

Adınla başlayan romanlar yazdım, 

Bulutlara dokundum ellerini tuttuğumda,

Sensiz günleri sildim kokulu bir silgiyle, 

Cümlelerin ruhumu kaplarken 

Bir kelimeden romanlar yazıldı, 

Sen sustuğun zaman alevler içinde kaldım,

Sen yak beni, göm şimdi yüreğine, 

Sana sarılınca unuttum geçmişi, 

Yalancıları gömdüm geçmişin küf kokan caddelerine, 

5000 yıldır hayallerini biriktiren ben bir anda gerçeği buldum sende, 

Ben daha önce sevmemişim, yanlış yazmışım tüm sözcükleri, 

Bu yüzden eğilimi satırların, 

Bu yüzden durmadı kelimeler yerlerinde, 

Seni ve sevmiyorum'un arasındaki uçurumlar bu yüzdendi, 

Sen baharı getirdin yüreğime, 

Sen renkleri oldun yaşamımın, 

Sen aşk oldun şiirlerimde, 

Seni anlatamayan cümleleri hep yıktım ben, 

İçinde sen olmayan bir cümleyi yazamadım ben, 

Sen geldin ve aşktan yazdım tüm cümleleri, 

Sen geldin ve ben bir daha sevdim zamansızlığını aşkın 

Cecem