Bana ne var ne yok dediğinizi varsayıyorum. Şöyle ki tatile gireli bir miktar süre geçti. Zaman kavramımı yitirdiğim için gün sayısı hakkında bir bilgi veremeyeceğim, malesef. Gün annemin sabahları hadi uyanın'larıyla erkenden başlıyor. Neden erken uyanmak zorunda olduğuma kafa yoracak kadar kafam olmuyor sabahları, uyanıyorum. Kahvaltı en sevmediğim öğün. Hiç sevmediğim öğün. Yarın yine yapacağımızı hatırlayıp tekrar hüzünlendim. Annem "Bir dilim daha yiyeceksin!" "Kuş kadar yemişsin o ne?" "Al bakayım" cümleleriyle üzerime titriyor. Nerdeyse yirmi yaşındayım! Dün de bilgisayar oynadığım için beni babama şikayet etmekle tehdit etti. Söylememe gerek var mı? Tatillerden hiç haz etmiyorum.
"Felsefe nedir?" isimli bir kitap okuyorum. Bence öztürkçeci çevirmenleri dövelim. Kitap yeni başlayanlara göre zaten ağır, ismine aldanmayalım lütfen, bir de çevirmenin kullandığı kelimeler... ühühü :(
Pazar günü nasip olursa taşınacağız. Geçen haftasonu taşınacağımızı sanarak her şeyimi çuvallamıştım. Yeay! Okula yürüyerek gidip geliyorken bundan sonra en az iki vesait yapmam gerekecek yaşasın! Müzik dinleme sürem uzayacak ve belki ben bu süreçte yeni şarkılar keşfetmiş olacağım ve mükemmel bir müzik kültürüm olacak! Ya da yolda ders tekrarlarını dinleyebilirim, kimbilir dört ortalamaya bir vesile olur. Hmm kendimi başka nasıl kandırabilirim? Aa evet eğer üç vesaiti göze alırsam vapur keyfi yaparım. Fotoğraf çekerim ve instagram'da layklar alır. Martılarla arkadaşlık kurarım ve çıkar ilişkileri nasıl olurmuş onu öğrenirim. Ders aralarında annem eve gel diye tutturmaz, gözetim altında yemek yemek zorunda kalmam. Iyi iyi. Cidden kendimi ikna ediyorum vay bee.
Şimdi kitaba geri döneceğim ve bir cümleyi üç kere okuyup anlamadığım için sinir krizlerine gireceğim. Tschüß!