Hayat herkesin birbirinin tabağındaki yemeğe iç geçirdiği kalabalık bir masa sanki.

Ziyafet büyük ama herkes kendisine haksızlık yapıldığını düşünüp bir diğerinin tabağındakileri izlemekle meşgul. Sağla solla ilgilenirken kendi tabağındakiler buz gibi olmuş ama farkında değil. Farkettiğinde de şikayetine gerekçe hazır zaten.

Önüne geleni silip süpürerek yemek yiyen insanlara hayranlığım o yüzden işte. Iskalamıyorlar ellerindekini. Bekletip soğutmuyor, ilk gördükleri anın heyecanıyla yalana yalana mideye indirip üstüne kahvelerini içiyorlar.

Diğerleri ise farkında bile değiller ama başka birilerinin gözü kalmış olan soğuk tabaklarını çöpe sıyırmakla meşguller.

Mutluluğu israf diz boyu!

Yazık...