Bir insanın en büyük hapishanesi ancak kendi vicdanıdır.

Size sevgiyle bakan, sizi gördüğünde içleri parlayan bir çift göze, göz göre göre kötü olabilir misiniz hiç?

Eğer gerçekten insansanız o l a m a z s ı n ı z .

Çünkü sevilmişliğin bedelini de bir şekilde ödemek zorundadır insanoğlu.

İşte insanın bu bedeli öderken yaşadığı gel gitlerden örülü duvarların ötesine geçmesine engel olmak için, ne demir parmaklıklara ne de silahlı gardiyanlara ihtiyaç vardır.

Sadece bir parça Vicdan - ki insan olmanın da gereğidir kendisi- yeter kişiyi kendi kafesinde tutmaya.



Bazen müebbet olsa da yaşanan, "Sevenin" yüreği hakettiğini düşündüğü bedeli alıncaya kadardır cezanız çoğu zaman.